تجارت با کشور استرالیا
کشور مشترکالمنافع استرالیا (Commonwealth of Australia)، کشوری است توسعهیافته در نیمکره جنوبی. این کشور با ۷٬۶۸۶٬۸۵۰ کیلومتر مربع وسعت، ششمین کشور پهناور دنیا است. استرالیا یکی از قلمروهای همسود است و در سال ۱۹۰۱ از بریتانیای کبیر استقلال یافتهاست. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن مجلس کشور و خانه فرماندار کل قرار دارد. او به صورت تشریفاتی و به نمایندگی از ملکه الیزابت دوم، ریاست دولت را در استرالیا بهعهده دارد. در عمل، نخست وزیر منتخب در کنار دولت و مجلس اداره کشور را در دست دارند. استرالیا از نظر مساحت دومین کشور پهناور عضو مجموعه اتحادیه کشورهای هم سود است.
سیدنی و ملبورن دو شهر بزرگ استرالیا هستند. این کشور دارای مرز خاکی با کشور دیگری نیست و دور آن را از شرق، اقیانوس آرام، از جنوب اقیانوس منجمد جنوبی، از غرب اقیانوس هند و از شمال چندین دریا و خلیج دربر گرفتهاست. استرالیا همچنین سرزمین اصلی قاره اقیانوسیه بهشمار میآید که کوچکترین قاره دنیاست.
جغرافیا
استرالیا یا اقیانوسیه با ۶/۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچکترین قاره جهان به حساب میآید. استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوههای جداکننده تشکیل میدهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنهاست. بلندترین نقطه استرالیا قلهای در کوهستان برفی است که ۲۲۲۸ متر ارتفاع دارد و پستترین نقطه آن ۱۵- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد. بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از ۲۷۰۰ کیلومتر طول دارد. این رود با پیوستن به رود ماری که دومین رود بزرگ استرالیاست در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی میریزد.
استرالیا که همچون جزیرهای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمینشناسی کهنترین خشکی جهان بهشمار میآید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا میکند. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است. کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوعترین کشور در دنیا از لحاظ زیستبوم است.
جمعیت شناسی
بیشتر استرالیاییها در نزدیکی خط ساحلی زندگی میکنند. جمعیت استرالیا در ژوئیه ۲۰۱۵ بطور تقریبی ۲۲٬۷۵۱٬۰۱۴ نفر بودهاست و با تراکم نسبی ۳/۱۴ نفر در هر کیلومتر مربع، یکی از پایینترین ارقام میزان تراکم در جهان را دارا میباشد. کرانه جنوب شرق این کشور تراکم جمعیتی بیشتری نسبت به سایر نقاط دارد. یک سوم جمعیت کشور در ایالت نیو ساوت ولز و یک چهارم دیگر در ایالت ویکتوریا به سر میبرند. میانگین نرخ رشد جمعیت در سال ۱/۲۲۱ است و تقریباً در هر دو دقیقه یک نوزاد جدید در این کشور متولد میشود.
بومیان استرالیا حدود نیم میلیون نفر تخمین زده شدهاند که دو و نیم درصد جمعیت کل کشور را تشکیل میدهند. بر اساس اولین برآوردها، جمعیت بومیان استرالیا در سال ۱۷۸۸ که اروپاییها وارد این قاره شدند حدود ۳۱۴ هزار نفر بود اما مطالعات جدیدتر نشان میدهد که جمعیت بومیان میتوانسته بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ هزار نفر و حتی تا یک میلیون نفر باشد و بیشترین تراکم جمعیتی هم بر اساس تمامی شواهد در منطقه کوئینزلند بودهاست. بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۱ حدود ۳۶ درصد مردم اصلیت خود را انگلیسی ذکر کردهاند. ایرلندیها ۱۰٫۴٪، اسکاتلندی ۸٫۹٪، ایتالیایی ۴٫۶٪، آلمانی ۴٫۵٪، چینی ۴٫۳٪، هندی ۲٪، یونانی ۱٫۹٪ و هلندی ۱٫۷٪ در رتبههای بعدی قرار میگیرند. تعداد بومیان در این سرشماری ۵۴۶ هزار نفر (۲٫۵٪) بود.
تا پیش از ورود اروپاییان به استرالیا، مردمان بومی این سرزمین از آیین دیرینه و بدوی خود پیروی میکردند، ولی امروزه برخی از این بومیان به مسیحیت گرویدهاند. مسیحیت را اروپاییان به استرالیا آوردند و با آغاز مهاجرت به این سرزمین فرقههای گوناگون مسیحیت، در آنجا به فعالیت پرداختند. در سده بیستم، با مهاجرت شمار اندکی از آسیاییها از چین، آسیای جنوب شرقی، هند و خاورمیانه، آیینها و ادیان بودایی، اسلام، یهودی و بهائی به آن راه یافتند. در استرالیا دین از حکومت جدا بوده و طبق قانون هر کس میتواند آئینهای ویژه دینی خود را آزادانه پیگیری کند. در سال ۲۰۰۱، بیش از ۷۰٪ استرالیاییها خود را مسیحی معرفی کردهاند و بیش از ۱۵٪ نیز پیرو هیچ آئینی نبودهاند. بودائیسم و اسلام نیز هر یک با کمتر از دو درصد، در ردههای بعدی قرار داشتهاند.
زبان رسمی کشور، زبان انگلیسی با گویش استرالیایی است. اختلافات بسیار نامحسوسی در لهجه مناطق گوناگون وجود دارد. زبانهای دیگر مانند ایتالیایی و چینی نیز در بین مهاجران بسیار رایج است.
اقتصاد
استرالیا کشوری توسعه یافته با اقتصاد متکی بر بازرگانی و کشاورزی است. در میان قابل زندگیترین شهرهای جهان در سال ۲۰۰۸ به گزارش اکونومیست، ملبورن دوم، پرت چهارم، آدلید هفتم و سیدنی نهم بود. محصولات اصلی استرالیا نیشکر، پنبه، غلات و گوشت است. این کشور معادن فراوانی دارد. شرکای بازرگانی استرالیا بیشتر چین، ژاپن و کره جنوبی در آسیا و نیز ایالات متحده آمریکا هستند. بنا بر گزارش بانک جهانی، این کشور در سال ۲۰۰۵، از نظر تولید ناخالص داخلی یا GDP در رده پانزدهم جهان قرار داشتهاست و نیز بر اساس گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد، استرالیا از نظر شاخص توسعه انسانی در سال ۲۰۰۶ سومین کشور توسعه یافته دنیا به حساب میآید.
تا دهه ۱۹۶۰ ایالات متحده و انگلستان مهمترین شرکای تجاری استرالیا بودند. امروزه تاکید تجارت استرالیا به سمت آسیا حرکت کرده است و در کنار ایالات متحده، چهار کشور از پنج کشوری که مهمترین شرکای تجاری استرالیا را تشکیل میدهند، چین، ژاپن، کرهجنوبی و سنگاپور، آسیایی هستند.
تجارت استرالیا بر مبنای بازار آزاد و کمترین محدودیت ها در واردات کالاها و خدمات میباشد که باعث افزایش بازدهی و رشد بیشتر اقتصاد و پویایی و انعطاف آن گردیده است. در نتیجه لبه رقابت در ارائه کالاها و خدمات بسیار توسعه یافته است. مهمترین بخشهای صادرات خدمات استرالیا شامل: توریسم، تحصیلات و آموزش و خدمات مالی و تخصصی میباشند.
استرالیا درتجارت یکجانبه، دوجانبه و چندجانبه کار خود را ادامه داده است که باعث افزایش قدرت اقتصاد بین الملل، کاهش ریسک در مقابله با اقتصاد جهانی و تقویت رشد اقتصادی آن گردیده است. استرالیا نقش فعالی در سازمان تجارت جهانی، اپک، جی۲۰ و سایر سازمانهای مربوط به تجارت جهانی بازی میکند. این کشور همچنین دارای موافقتنامههای امضاشده چند جانبه تجاری با تعدادی از کشورهای دارای اقتصاد قوی برای افزایش قدرت تجاری و جریان سرمایهگذاری خود میباشد.
قراردادهای امضاشده تجارت آزاد با کشورهای نیوزلند، سنگاپور، تایلند، ایالاتمتحده، شیلی، مالزی، کشورهای آس آن، کرهجنوبی، ژاپن و چین که ۴۲ درصد جمع کل تجارت استرالیا را شامل میگردند، قسمت مهمی از تقابل آزاد تجاری استرالیا با کشورهای جهان است.
طبق آمار سال ۲۰۱۳، جمع کل واردات استرالیا در حدود ۳۲۸ بیلیون دلار استرالیا بوده که چین بالاترین سهم و به ترتیب: ایالات متحده، ژاپن، سنگاپور و تایلند در ردههای بعدی بودهاند و جمع کل صادرات استرالیا حدود ۳۱۸ بیلیون دلار بود که چین در رده اول و ژاپن، کرهجنوبی، ایالات متحده و هند در ردیف های بعدی بودهاند.
بر مبنای آخرین گزارش اداره آمار کشور استرالیا: تولید ناخالص داخلی GDP استرالیا تا پایان مارچ ۲۰۱۷: ۴۲۳۷۳۷ میلیون دلار با رشد ۴٪ و افزایش ۱.۷٪ نسبت یه سال گذشته بوده است. این آمار در سال قبل در مجموع ۱۶۶۰۱۴۵ میلیون دلار بوده است. درآمد سرانه سال ۲۰۱۶: ۱۵۳۳ دلار برای هر نفر بوده است. نرخ تورم تا پایان مارچ ۲۰۱۷ : ۲.۱٪ ثبت شده است. در همین تاریخ نرخ بیکاری تقریبا صفر بوده است.
روابط تجاری ایران و استرالیا
روابط ایران و استرالیا از سال ۱۹۵۶ پایهریزی شد و تا امروز ادامه یافته است. این روابط از ابتدا بر محوریت برقراری تجارت و روابط اقتصادی شکل گرفته است و عامل اقتصادی همواره مهمترین رکن ادامه این رابطه به حساب میآمده است. علیرغم اینکه دو کشور بعد از انقلاب اسلامی ایران اختلاف نظرهای اساسی در خصوص دیپلماسی خارجی پیدا کردهاند، ولی دو طرف به موجب منفعتی که از ادامه تجارت دوجانبه نصیبشان میشد، همواره سعی کردند مرزهایی بین روابط سیاسی و اقتصادی شکل دهند. استرالیا به ایران به چشم یک بازار فروش بزرگ گندم، فراوردهای دامی و تولیدات خود مینگریسته و ایران نیز همواره از کیفیت کالاهای وارداتی استرالیا رضایتمند بوده است.
بعد از پیروزی انقلاب ایران بدلیل شرایط مناسب تحصیل و اشتغال در استرالیا که از مهاجرپذیرترین کشورهای جهان محسوب میشود، مهاجرت ایرانیان به این کشور به شدت افزایش یافت. امروزه بر اساس آمارهای غیر رسمی بالغ بر ۱۰۰ هزار استرالیایی ایرانیتبار در آن کشور زندگی میکنند.
تجارت بین ایران و استرالیا بخاطر سالها وجود تحریم ها در سطح پایینی بوده است، اما از سال ۲۰۱۵ این روند پس از برداشته شدن تحریمها رو به افزایش است. مبلغ صادرات ایران به استرالیا حدوداً ۸۶ میلیون دلار استرالیا در سال ۲۰۱۶ بوده است. اقلام عمده صادراتی ایران به استرالیا شامل کنسانتره و سنگ مس حدود ۵۰ میلیون دلار، میوه و آجیل حدود ۱۶.۵ میلیون دلار و محصولات ساختمانی حدود ۸ میلیون دلار بوده است. کل واردات ایران پس از تحریمها درسال ۲۰۱۶ میلادی حدود ۸۰ میلیون دلار بوده است. واردات ایران شامل سبزیجات و میوه ۱۵ میلیون دلار، زغال سنگ ۱۴ میلیون دلار و تجهیزات و ماشین آلات ۱۰.۵ میلیون دلار و جو حدود ۱۰ میلیون دلار بوده است.
ثبت شرکت در استرالیا
بیزینسھای کوچک و متوسط نقش عمدهای در اقتصاد استرالیا دارند، بطوریکه نیمی از سھم کارآفرینی در بخش خصوصی و بیش از یک سوم سھم کارآفرینی در بخش تولید کشور را به خود اختصاص میدھند. بیش از دو میلیون کسب و کار کوچک در استرالیا وجود دارد که بیش از ۹۵درصد آنھا فعال و مشغول بهکار میباشند.
طبق تعریف، بیزینسی که تعداد کارکنان تمام وقت آن کمتر از ۲۰نفر و درآمد سالیانه آن کمتر از ۲میلیون دلار باشد کسب و کار کوچک محسوب میشود. بیشترین زمینه فعالیت کسب و کارھای کوچک و متوسط در استرالیا به ترتیب ساخت و ساز، خدمات فنی مھندسی، کشاورزی، خدمات درمانی، حمل و نقل، خدمات اداری و خردهفروشی است.
اکثراً کسب و کارها با ساختار حقوقی شرکتھای خصوصی با مسئولیت محدود بوده و بیشترین تعداد کسب و کارها بهترتیب در ایالت نیوساوث ویلز، ویکتوریا، کویینزلند، وسترن استرالیا و ساوث استرالیا واقع شدهاند. میانگین سودآوری کسب و کارھای کوچک بین ۲۰تا ۳۰درصد است در حالیکه بطور متوسط ۱۰درصد کسب و کارھای صدرجدول، نرخ سود دھی ۸۰درصد دارند وتنھا ۱۰درصد کسب و کارھای قعر جدول با نرخ سود دھی صفر یا زیان ھمراه ھستند.ارزش دلاری یک کسب و کار برآیندی از میزان دارایی (نقدی و غیر نقدی) ارزش سھام، میزان سودآوری دو الی سه سال گذشته تجھیزات، وسایل و موجودی انبار و تعداد مشتریان ثابت یا قراردادھای کاری قابل تمدید و ھمچنین مجموعه ای از فاکتورھای غیر قابل ارزش گذاری دقیق مثل اعتبار یا خوشنامی، موقعیت جغرافیایی، روابط برونسازمانی و برندینگ خواھد بود که در پروسه خرید و فروش توسط کارشناسان رسمی باید مورد ارزیابی قرارگیرد.
خرید و فروش یک کسب و کار معمولا به معنی انتقال دارایی غیر نقدی، تجھیزات و موجودی انبار، لیست مشتریان ثابت و نام یا برند بیزینس به شخص دیگر است. شرایط اجاره نامه ملک، بین ۶۰ھزار دلار تا ۳۰۰ھزار دلار خرید و فروش میشود. مثالھایی از سرمایه تقریبی لازم برای تاسیس یا خرید کسب و کارهای مختلف به این شرح است: مثلاً یک سوپرمارکت خوب، یک باشگاه ورزشی یا یک سالن آرایش عروس مجھز، بین ۲۵۰ھزار دلار تا یک میلیون دلار، یک شرکت عمدهفروشی واردات و صادرات، یک بنگاه معاملات املاک یا نمایندگی نصب لوازم گرمایش و سرمایش بین ۵۰۰ھزار دلار تا سه میلیون دلار، یک شرکت ساختمانی ، یک کارگزار بیمه یا یک شعبه از رستورانھای زنجیرهای معروف بین یک تا سه میلیون دلار، نمایندگی لوازمیدکی خودرو بین یک تا پنج میلیون دلار، یک کارخانه تولیدی یا صنعتی بین پنج تا بیست میلیون دلار سرمایه اولیه احتیاج خواھد داشت.
ویزای تجارت و سرمایه گذاری
این ویزا از نوع ویزاهای امتیازی و مختص آن دسته از متقاضیانی است که تمایل دارند از طریق راهاندازی کسب و کار یا سرمایهگذاری در کشور استرالیا به این کشور مهاجرت نمایند. متقاضی در صورت احراز شرایط اولیه و کسب حدنصاب امتیاز میتواند پس از دریافت اسپانسرشیپ از یکی از ایالتهای استرالیا تشکیل پرونده مهاجرت دهد. این ویزا در نهایت منجر به اقامت ۴ ساله میشود و متقاضی باید پس از اخذ اقامت موقت در ایالت حامی (اسپانسر) در ایالت موردنظر تجارت یا سرمایهگذاری نموده و پس از گذشت ۲ سال میتواند در صورت عمل به شرایط ویزا برای اقامت دائم استرالیا اقدام نماید. این ویزا به همسر و فرزندان متقاضی و افراد دیگری که تحت تکفل متقاضی هستند نیز تعلق میگیرد.
اقدام جهت این ویزا به سه روش انجامپذیر میباشد:
۱. روش ایجاد یا اداره کسب و کار (Business Innovation Stream)
مختص متقاضیانی است که قصد راه اندازی کسب و کار جدید یا مدیریت تجارتی موجود در استرالیا را دارند.
۲. روش سرمایه گذاری عادی (Investor Stream):
مختص متقاضیانی است که قصد سرمایهگذاری حداقل ۱.۵ میلیون دلار استرالیا به مدت ۴ سال در استرالیا را دارند.
۳. روش سرمایه گذاری کلان (Significant Investor Visa)
مختص متقاضیانی است که قصد سرمایهگذاری حداقل ۵ میلیون دلار به مدت ۴ سال در استرالیا را دارند و میخواهند در یکی از فعالیتهای زیر سرمایهگذاری نمایند:
– پروژههای زیربنایی در استرالیا
– اوراق قرضه، سهام و بدهیهای شرکتهای استرالیایی و ودیعههایی موجود در لیست بورس اوراق بهادار استرالیا
– اوراق قرضه یا سپردههای مدتدار موسسات مالی استرالیا
– در املاک و مستغلات استرالیا
– کشاورزی استرالیا
– شرکتهای خصوصی به این شرط که متقاضی جزو سهامداران باشد و شرکت بطور قانونی ثبت و فعالیت قابل فبولی داشته باشد.
– موارد دیگر
برای اقدام جهت اخذ ویزا از روش سرمایهگذاری کلان برخلاف دو مورد بالا شرط سنی و کسب حدنصاب امتیاز وجود ندارد و متقاضی پس از زندگی به مدت ۱۶۰ روز در طی ۴ سال میتواند برای اقامت دائم استرالیا اقدام نماید. متقاضی باید متعهد به ادامه تجارت و سرمایهگذاری خود در استرالیا و اقامت در ایالت یا منطقهای که پرونده متقاضی را انتخاب کرده، باشد. دارایی شخص متقاضی، حداقل ۵ میلیون دلار استرالیا باشد و بطور قانونی بهدست آمده باشد و برای سرمایهگذاری آن در استرالیا منعی نباشد. این داراییها میتوانند مجموع داراییهای متقاضی و همسرش باشند.
گزارش کشوری استرالیا
(از کشورهای دارای اولویت دوم در بازار هدف)
تهیه کننده: سازمان توسعه تجارت ایران – بهمن ۱۳۹۵